پژوهشهای جدید نشان میدهد انسانها هنوز یک «ساعت قمری» درونی دارند که خواب، هورمونها و چرخههای زیستی را تنظیم میکند، اما نور مصنوعی مدرن این ریتم باستانی را به تدریج خاموش میکند.
به گزارش رویداد شمال ؛ پیش از برق، نور ماه شبها را روشن میکرد و بیآنکه بدانیم، ریتم زندگی ما را تنظیم میساخت. خواب، بیداری، باروری و حتی احساس گذر زمان، همگی با چرخه ۲۹ روزه ماه هماهنگ بودند. امروز اما نور شهرها و صفحهنمایشها این ساعت درونی را از تنظیم خارج کرده است.
ساعت قمری؛ ریتمی که هنوز زنده است
همانطور که ریتم شبانهروزی بدن با چرخه ۲۴ ساعته زمین هماهنگ میشود، شواهد علمی نشان میدهد مغز انسان قادر است ریتم کندتر ماه را نیز دنبال کند. این ریتم، خواب، ترشح هورمونها و چرخههای زیستی را تنظیم میکرد، اما اکنون اثر آن ضعیف شده است.
مطالعهای در جوامعی با دسترسی محدود به نور مصنوعی نشان داد افراد سه تا پنج شب پیش از ماه کامل دیرتر به خواب میروند و مدت خوابشان کاهش مییابد. حتی در شهرهای پرنور، مانند سیاتل، همین الگو، هرچند ضعیفتر، مشاهده شد.
در آزمایشگاه، شرکتکنندگان در شبهای نزدیک به ماه کامل دیرتر به خواب میروند، خواب کوتاهتری دارند و میزان ملاتونین کاهش مییابد. فعالیت مغزی نشان میدهد خواب عمیق و ترمیمکننده نیز کاهش پیدا میکند، بدون آنکه افراد از چرخه ماه آگاه باشند.
ردپای ساعت قمری در چرخه قاعدگی
بررسی دادههای ۱۷۶ زن نشان داد تا پیش از سال ۲۰۱۰، شروع چرخه قاعدگی بسیاری با ماه کامل یا ماه نو همزمان بوده است. اما پس از گسترش نورهای LED و تلفنهای هوشمند، این هماهنگی کاهش یافته است.
ساعت قمری تنها انسان را تحت تأثیر قرار نمیدهد. مرجانها و دیگر حیوانات فعالیتهای حیاتی خود را با چرخه ماه هماهنگ میکنند. تغییر نور شب میتواند بیان ژنهای ساعت را مختل کند و تولیدمثل را به خطر اندازد.
بیش از ۸۰ درصد جمعیت جهان زیر آسمانی روشن زندگی میکنند که راه شیری را پنهان میکند. این روشنایی مداوم نه تنها دیدن ستارگان را دشوار کرده، بلکه نشانههای طبیعی زمان را نیز از بدن ما گرفته است.
قطع ارتباط با ریتمهای طبیعی میتواند احساس گذر زمان را مختل کند و حتی سلامت روان را تحت تأثیر قرار دهد. ساعت قمری هنوز در بدن ما حضور دارد، اما نور مصنوعی آن را در حال خاموش کردن است.
هیچ دیدگاهی درج نشده - اولین نفر باشید