با وجود اعلام مسئولان درباره اطفای کامل حریق در جنگلهای هیرکانی شرق گلستان، مشاهدات میدانی نشان میدهد آتش همچنان در نقاط مختلف فعال است و شرایط صعبالعبور، فرسودگی جادهها و انباشت لاشبرگ، مهار کامل را با دشواری جدی روبهرو کرده است.
به گزارش رویداد شمال ؛ چند روز است که آتش به جان جنگلهای هیرکانی در شهرستانهای کلاله، گالیکش، مینودشت، آزادشهر و علیآبادکتول افتاده و بنا بر نظر کارشناسان، منشأ آن انسانی است؛ سهلانگاریهایی که در شرایط خشک و کمبارش، جنگل را به انبار باروت تبدیل کرده است.
تسنیم نوشت: با هماهنگی منابع طبیعی، مسیر به سمت ارتفاعات روستای ساسنگ مینودشت آغاز شد؛ مسیری سنگلاخ، فرسوده و ناامن که حدود سه ساعت زمان برد و در بخشهایی بوی دود و چوب سوخته شدت مییافت.
جادههایی که دیگر راه نمیبرند
پس از توقف طرحهای جنگلداری و اجرای طرح تنفس، بسیاری از جادههای دسترسی در جنگل فرسوده و تخریب شدهاند؛ موضوعی که زمان رسیدن نیروهای امدادی به عرصههای حریق را چند برابر کرده است.
راه بلد محلی با تأکید بر رفتوآمد زیاد مردم منطقه، میگفت همین جادههای از بینرفته امروز بزرگترین مانع اطفای سریع حریق شده است.
شبِ روشن از شعلههای پراکنده
با فرارسیدن تاریکی، لکههای آتش در دو سوی مسیر نمایانتر شد. برخی درختان سرپا و کندههای افتاده همچنان میسوختند و آثار حریق، وسعت قابلتوجهی از ارتفاعات ساسنگ را دربرگرفته بود.
انباشت درختان خشکیده کف جنگل، یکی از دلایل گسترش این آتشهاست؛ موضوعی که پیشتر در قالب طرحهای جنگلداری مدیریت میشد.
تلاش بیوقفه نیروهای اطفا
در نقطهای که تلفن همراه آنتن میداد، مدیر منابع طبیعی مینودشت در حال هماهنگی اعزام نیروها به آتش تازهگرفته قلعهقافه بود؛ منطقهای صخرهای و صعبالعبور که تنها با پیادهروی طولانی قابل دسترسی است.
لکهگیریها در شب ادامه داشت و به گفته مسئولان، امروز نیز ۱۰۰ نفر از نیروهای منابع طبیعی و مردمی برای پایش و مهار نقاط باقیمانده به منطقه اعزام میشوند.
پاییز؛ فصل بحران جنگلهای گلستان
پاییز همواره فصل بحرانی جنگلهای گلستان است. ریختن برگهای خشک، کمبود بارش و خشکی شدید خاک، عرصهها را آماده اشتعال میکند و تا بارش مؤثر اتفاق نیفتد، هیچ تضمینی برای بازنگشتن آتش وجود ندارد.
سختی ارتباط و نگرانیهای ادامهدار
در مسیر بازگشت، تلفنها بار دیگر از دسترس خارج شد؛ مشکلی که مدیر منابع طبیعی نیز آن را یکی از چالشهای جدی اطفای حریق عنوان کرده بود. نیروهای حاضر در عرصه برای برقراری تماس مجبورند در ارتفاعات بالاتر به دنبال نقطه آنتندهی بگردند.
شبهنگام به روستای سوسرا رسیدیم و راه بلد محلی با نگاهی نگران زیر لب گفت: خدا کند دیگر جنگل آتش نگیرد؛ کاش باران ببارد.
هیچ دیدگاهی درج نشده - اولین نفر باشید