علم مدیریت سازمانی به ما میگوید یک مدیر درصورتی موفق خواهد شد و سازمان تحت مدیریت خود را به جلو خواهد راند که سه ویژگی داشته باشد، اول دانش و تجربه مربوط به سازمان، دوم دغدغه و سوم نگرش درست و منظور از نگرش این است که از دریچهی فردا به سازمان تحت مدیریت خود نگاه کند نه از دریچه دیروز یا حتی امروز.
رویداد شمال به نقل از خبر شمال، نگاه کردن به سازمان از دریچه فردا یعنی با کمک گرفتن از مشاوران و کارشناسان نخبه، فردای جامعه را پیشبینی کند یا احتمالات آن را بر روی میز بگذارد و پس از آن برای سازمان برنامه توسعه، طراحی و آن را اجرا کند.یکی از مشکلات جامعه ما این است که بخش اعظمی از مدیران فاقد نگرش درستی هستند گواینکه دانش لازم را دارند و ممکن است دغدغه هم داشته باشند اما چون زاویه نگاه آنان به سازمان و همچنین به جامعه از دریچه امروز یا دیروز است، ممکن است تصمیماتی بگیرند که تبعات آن غیرقابل جبران باشد.موضوع تغییرات اقلیم، موضوعی نیست که کسی از آن آگاهی نسبی نداشته باشد و نداند طی چند دهه اخیر تغییرات اقلیم و گرمایش جهانی چه فاجعههای طبیعی را برای جهان رقم زده است و اتفاقاً غرب آسیا و ایران امروز کانون همین تحولات است که گاه بهصورت خشکسالیهای دورهای و گاه بهصورت بارانهای سیلآسا، آسیبهای غیرقابل جبرانی وارد میکند.از استانهای مرکزی، شرقی و جنوبی بگذریم که حدود دو دهه است در دام این وضعیت گرفتار شدند و اسیر ریزگرد هستند و روستاهای بسیاری در این مناطق بهعلت کمآبی و ریزگرد خالی از سکنه شده است و طی چند سال اخیر دامنه مشکل به دو استان در منطقه خزر رسیده است و مازندران و گلستان درگیر کمآبی و ریزگرد شدند و البته کمآبی در استان گلستان به وخامت رسید و زنگهای خطر در این استان به صدا درآمد.بسیاری از شهرها و روستاهای مناطق شرق این استان در مسیر ریزگرد حاد و بسیاری از شهرها و روستاهای شرقی و مرکزی این استان با کمبود آب شرب مواجه هستند و مدیران دولتی نیز گزینههای چندانی برای تأمین آب ندارند جز کنترل موالید و جلوگیری از افزایش جمعیتی که عموماً مهاجر هستند.حفظ و مدیریت منابع موجود باید در اولویت کار دستگاهی چون آب منطقهای استان گلستان باشد اما در کمال تأسف شاهد هستیم مدیرعامل آب منطقهای ادعا میکند با طرح شیرینسازی آب دریای خزر، مشکل را حل خواهد کرد آن هم در شرایطی که در اخبار همین دو روز گذشته از سوی مدیران ملی هشدار داده شد که کاهش آب دریای خزر جدی است.
مدیرعامل شرکت آب منطقهای گلستان با تشریح آخرین وضعیت اجرای طرح شیرینسازی آب دریا گفت: شهرهای گمیشان، بندرترکمن، آققلا، گرگان و بندرگز از فایده طرح شیرینسازی آب دریای خزر بهرهمند خواهند شد.
ایرج حیدریان ادامه داد: مجوز مدول مالی شیرینسازی ۱۵ هزار مترمکعب آب دریا در شبانهروز در فاز نخست اجرای این طرح اخذ شده است.
وی افزود: با توجه به اینکه شیرینسازی آب دریای خزر برای نخستین بار در حال انجام است، گرفتن مجوزهای محیطزیستی پیچیده و زمانبر بود که با تلاشهای انجامشده به ثمر رسید.
حیدریان تاکید کرد: برای اجرای پروژه شیرینسازی آب دریا در منطقه چهاراقلیم حدود ۱۰.۵ کیلومتر از ساحل فاصله گرفته و در عمق هفت متری، تاسیسات شیرینسازی و خطوط انتقال را اجرا خواهیم کرد.برابر سخنان مدیرعامل آب منطقهای گلستان مجوز توسط محیطزیست صادر شده است آن هم در حالیکه یکی از مدیران سازمان محیطزیست کشور روز گذشته درخصوص کاهش آب دریای خزر هشدار داد.امید صدیقی مدیرکل دفتر بررسی و مقابله با آلودگیهای دریایی سازمان حفاظت محیطزیست گفت: احتمال دارد تا ۲۰ سال آینده یک چهارم تراز آب دریای خزر خشک شود.وی با اشاره به برخی پیشبینیهای انجام شده در زمینه تراز دریای خزر گفت: براساس سناریوی بدبینانه افزایش دما، گازهای گلخانهای، افزایش شدت تابش خورشید و کاهش بارندگی باعث میشوند ورودی آب دریای خزر کم شود که منظور کاهش سطح رودخانه ولگا است. در نتیجه روند کاهش تراز آب تا چندین سال آینده ادامه خواهد داشت. پیشبینی بسیار بدبینانهتر کاهش ۱۸ متری تراز آب دریای خزر است.مدیرکل دفتر بررسی و مقابله با آلودگیهای دریایی سازمان حفاظت محیطزیست کشور اضافه کرد: سواحل ما بهشدت دچار عقبنشینی شده است و در این شرایط ممکن است تاسیسات و بنادر ما در معرض خطر قرار بگیرند و این نگرانی وجود دارد. حل این مشکل هزینههای زیادی دارد و باید لایروبی کنند تا آب را به اسکله و بنادر برسانند. این تهدید بزرگی است. پهنههای آبی مثل خلیج گرگان و تالاب میانکاله شیب ملایمی دارند. خلیج گرگان در این چند سال به دلیل کاهش تراز رو به خشکی رفت.منظور ما از نگاه به سازماناز دریچه فردا دقیقاً همین است هرچند مدیرعامل آب منطقهای گویا از دریچه دیروز به دریای خزر نگاه میکند و مدیران محیطزیست گلستان هم با همین دریچه به موضوع نگاه میکردند که مجوزهای لازم برای شیرینسازی آب دریای خزر را نیز صادر کردند.
خسارت کار اینجاست که با چنین خبر و تصمیمی، نظام تصمیمگیری دچار خطای فاحش میشود و به دنبال مسیرهایی چون کنترل جمعیت ورودی استان، حفظ منابع آبی موجود و همچنین جلوگیری از صدور برخی مجوزها نمیرود و به امید احداث تأسیسات آبشیرین کن میماند و احتمالاً طی ده سال تجهیزاتی که خیلی هم ارزان نیستند را نصب میکند و زمان بهرهبرداری یا تنها چند سال پس از آغاز بهرهبرداری متوجه میشود که دریای خزر آبی ندارد که بتوان آن را برای شرب، شیرین کرد.
هیچ دیدگاهی درج نشده - اولین نفر باشید