افزایش ۱۲۰ هزار تومانی مبلغ کالابرگ الکترونیکی برای دهکهای پایین جامعه، در شرایطی اجرا شده که تورم شدید کالاهای خوراکی، این حمایت را عملاً بیاثر کرده است؛ بررسیهای میدانی و روایتهای کارگری نشان میدهد این سیاست نهتنها پاسخگوی حداقل معیشت نیست، بلکه فاصله میان هزینههای زندگی و حمایتهای دولتی را عمیقتر کرده است.
به گزارش رویداد شمال ؛ بر اساس اعلام وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، مبلغ کالابرگ الکترونیکی برای سه دهک پایین جامعه از ۵۰۰ هزار تومان به ۶۲۰ هزار تومان افزایش یافته است. این اقدام همزمان با حذف یارانه دهکهای بالاتر انجام شده و هدف آن، تقویت حمایت از اقشار کمدرآمد عنوان شده است. با این حال، شواهد میدانی نشان میدهد این افزایش، در برابر رشد افسارگسیخته قیمتها، تأثیر محسوسی بر معیشت خانوارهای ضعیف ندارد.
افزایش ناچیز در برابر تورم سنگین
در شرایطی که قیمت هر کیلو برنج به بیش از ۳۰۰ هزار تومان، روغن خوراکی به حدود ۱۰۰ هزار تومان و مرغ به نزدیک ۲۰۰ هزار تومان رسیده است، کالابرگ ۶۲۰ هزار تومانی حتی هزینه خوراک یک هفته یک نفر را هم پوشش نمیدهد. این در حالی است که تورم کالاهای اساسی همچنان روند صعودی دارد و پیشبینی میشود سیاستهای اقتصادی دولت، افزایش مجدد قیمتها را در ماههای آینده رقم بزند.
حذف یارانه؛ با معیارهای محل تردید
در کنار ناچیز بودن مبلغ کالابرگ، نحوه حذف یارانه دهکهای بالاتر نیز با انتقادهای جدی مواجه است. بسیاری از کارگران و اقشار کمدرآمد معتقدند معیارهای شناسایی دهکها دقیق نیست و اطلاعات مورد استناد برای حذف یارانه، واقعیت معیشتی خانوارها را بازتاب نمیدهد. به گفته فعالان کارگری، برخی خانوارهای کمدرآمد به دلیل خطاهای آماری از فهرست یارانهبگیران حذف شدهاند.
روایت یک کارگر شهرداری
بررسیهای میدانی خبرنگار ایلنا نشان میدهد یک کارگر پیمانکاری شهرداری در استان خوزستان که کمی بیش از حداقل حقوق دریافت میکند، با وجود قرار گرفتن در دهک ششم، با مجموع ۹۰۰ هزار تومان یارانه خانوار سهنفره خود نیز قادر به تأمین حداقلیترین نیازهای خوراکی نیست. وی اظهار کرد: حتی خرید یک کیلو گوشت در ماه برای خانوادهام ممکن نیست و کالابرگ تنها بخش بسیار کوچکی از هزینهها را پوشش میدهد.
وضعیت وخیم گروههای تحت حمایت
به گفته این کارگر، شرایط مادر همسرش که تحت حمایت کمیته امداد قرار دارد، بهمراتب دشوارتر است. وی عنوان کرد: پرداختهای حمایتی کمیته امداد هر دو تا سه ماه یکبار و در مجموع کمتر از پنج میلیون تومان در ماه است؛ رقمی که نه هزینه درمان را پوشش میدهد و نه پاسخگوی نیازهای روزمره یک سالمند بیمار است.
بیمهای که درمان را پوشش نمیدهد
این خانواده همچنین از ناکارآمدی بیمه روستایی گلایه دارند. به گفته وی، بیمه روستایی در بسیاری از موارد هزینههای درمانی را پوشش نمیدهد و مراجعه به پزشک خصوصی یا تأمین دارو، بار مالی سنگینی بر دوش سالمندان بیمار میگذارد؛ موضوعی که عملاً کارایی این نوع بیمه را زیر سؤال میبرد.
سیاستهای تعدیلی و فشار بر اقشار ضعیف
کارشناسان معتقدند مجموعه سیاستهای تعدیلی از جمله حذف ارز ترجیحی، افزایش قیمت بنزین و حذف یارانهها، فشار مضاعفی بر اقشار کمدرآمد وارد کرده است. هرچند دولت از یارانه و کالابرگ بهعنوان سیاستهای جبرانی یاد میکند، اما در عمل این حمایتها در برابر آثار تورمی و معیشتی این سیاستها، بسیار محدود و ناکارآمد ارزیابی میشود.
هیچ دیدگاهی درج نشده - اولین نفر باشید