بعد از دستور پزشکیان برای بازگشت دانشجویان به تحصیل نامهای اختصاصی از سوی سازمان دانشجویان به دانشگاه گیلان در مورد«محمد جوکار» فرستاده میشود؛ او در این باره با انصاف نیوز مصاحبه کرده است. مسئولان دانشگاه تا اسفندماه تعلل میکنند، فرصت معافیت از تحصیل این دانشجو تمام میشود و حالا باید با مدرک کاردانی به سربازی برود! حکم بیتا میرزازاد نیز که محرومیت از تحصیل بوده حالا به مرخصی با احتساب سنوات تبدیل شده. بنابراین او همین حالا هم اخراج است چون نمیتواند تا ترم ۱۶ در دانشگاه بماند!
به گزارش رویداد شمال ؛ موضوع مهم دیگری که در این مصاحبه مطرح شد دربارهی شیوهی برخورد دانشگاه گیلان با انجمن اسلامی این دانشگاه است. به باور این عضو انجمن اسلامی مسئولان دانشگاه هیچ همکاریای با این انجمن نداشته و حتی به بهانههای واهی مجوز انتخابات این انجمن داده نمیشود.
جوکار توضیح داد که از تعدادی از اعضای انجمن اسلامی که در ستاد انتخاباتی مسعود پزشکیان فعال بودهاند توسط حراست دانشگاه شکایت میشود. شکایت هم هیچ عنوانی نداشته. رئیس دانشگاه، محمد دوستار، که از دولت قبل هنوز در این جایگاه حضور دارد به چند وقت پیش به این دانشجویان یادآوری کرده که آن احکام لغو نشده بلکه فقط تعلیق شده است!
نکتهی دیگر اینکه سخنگوی دولت در سفری که به گیلان داشت هیچ ملاقاتی با فعالان دانشجویان و حتی اعضای ستاد مرکزی که همین دانشجویان بودند نداشت و تنها با اعضای ستاد امید دیداری داشته. به این ترتیب صدای این دانشجویان به سخنگو هم نمیرسد.
در حاشیهی سفر سخنگوی دولت به گیلان هادی حقشناس، استاندار، با خبرنگار انصاف نیوز مصاحبهای اختصاصی کرد و شرایط فعالیتهای دانشجویی در دانشگاه گیلان را مطلوب دانست.
پروندهی اخراج شما به کجا رسید آقای جوکار؟ آیا به دانشگاه برگشتید؟
اصلا موضوع حل نشده است. مهر ۴۰۲ که اخراجم کردند تا همین الآن پیگیر بودهام. شهریور ۴۰۳ نامهای از وزارت علوم و سازمان امور دانشجویان آمد که دانشجویان اخراجی باید برگردند. اتفاقا در مورد من نامهی اختصاصی زدند. هیچ دلیلی برای اخراج من ارائه نداده بودند. اگر هم ارائه داده بودند و دلیل اخراج من انضباطی بود مشمول آن حکم عمومی میشدم.
کمیسیون موارد خاصِ سازمان امور دانشجویان حکمی در مورد من میدهند که باید به دانشگاه برگردم. دانشگاه این برگه را شهریور ۴۰۳ دریافت میکند. برای اینکه پاسخی ندهند تا اسفند ۴۰۳ یعنی ۶ ماه طول میدهند. در این ۶ ماه معافیت تحصیلی من تمام میشود و عملا سرباز محسوب میشوم. بعد از پایان این فرصت ۶ماهه،۱ یا ۲ اسفند بود که نامه زدند به سازمان امور دانشجویان و گفتند که ما مشکلی با بازگشت به تحصیل ایشان نداریم اما این آقا الآن سرباز است. منظور از «الآن» اسفند ۴۰۳ است درحالیکه نامهی بازگشت به تحصیل من را شهریور زده بودند.
آنطور که ما پیگیر شدیم نامه دست آقای باغبانزاده، معاون دانشجویی دانشگاه بوده. ایشان ۶ ماه تاخیر داشت. به هر حال ما باز هم پیگیر شدیم. آقای دوستار گفتند سازمان امور دانشجویان همکاری نمیکند و شما الان سرباز محسوب میشوید!
خود سازمان امور دانشجویان قرار بود در مورد سربازی هم کمکی کند. بعد از مکاتبهی دانشگاه گیلان از سازمان به من زنگ زدند و گفتند که با سازمان نظام وظیفه هماهنگ کردهاند که یک معافیت ۶ ماههی دیگر برای من بگیرند. الآن اما دیگر سازمان امور دانشجویان هم پاسخگو نیست.
در حال حاضر سازمان امور دانشجویان مقصر است؟
مقصر اصلی دانشگاه گیلان است که کاهلی کرد. سازمان امور دانشجویان موظف نیست که معافیت بگیرد. معافیت با خود سازمان نظام وظیفهست. در واقع موضوعی بین دو سازمانی شده. سر آخر معافیت من انجام نشد.
مسئلهی من هنوز در مقطع کارشناسیست. اخراج من را با حکم دیپلم زدند. دقیقا در حال فارغالتحصیلی بودم که مرا اخراج کردند.
شرایط انجمن اسلامی دانشگاه گیلان به چه صورت است؟ در بیانیهتان به تعویق انتخابات اشاره شده بود.
بعد از قضایای سال ۴۰۱ با وجود اینکه تمام فعالیتهای انجمن اسلامی در چارچوب قوانین بود اما مورد غضب حراست قرار گرفت تا جایی که معاون فرهنگیِ وقت به وضوح میگفت «شما ضدنظام هستید». رئیس وقت دانشگاه هم در جلسات شورای فرهنگی حضور داشتند؛ میگفتند که باید تا مهرماه سال ۴۰۲ کلک انجمن را بکنید و منحلش کنید.
این را به وضوح میگفتند؟
بله، رسما این جمله را میگفتند. جای تعجب داشت که چنین حرفی میزنند آن هم در جلسه شورای فرهنگی که انجمن اسلامی هم حق رای دارد.
الان در دولت جدید وضعیت چطور است؟
شما اگر نگاهی به مکاتبات انجمن اسلامی با معاونت فرهنگی از سال ۴۰۳ تا امروز بیندازید بالغ بر ده، پانزده بار درخواست برگزاری انتخابات انجمن اسلامی توسط هیات رئیسه و مجمع عمومی داده شده و همهی این ده، پانزده بار را مسکوت گذاشتهاند.
در دولت پیش که آقای اکبری، معاون فرهنگی بود و اکنون رئیس حوزه ریاست است کلا پاسخی نمیدادند. درخواست را بدون روال قانونی رد میکرد. در این دولت اول میخواستند بگویند قصد همکاری و تسامح دارند اما متاسفانه در بر همان پاشنه می چرخید.
در مقابل درخواستهای ما درخواستهای عجیب و غریبی میکردند مثلا اینکه شما باید لیست کاملی از اعضایتان را در اختیار ما بگذارید. چنین چیزی در اساسنامهی ما که سال ۵۸ نوشته شده نیست. یا مثلا دقیقا بعد از آمدن دبیر جدید، خانم میرزازاد، او را تعلیق کردند. شواهد و قرائن نشان میداد که حراست دنبال این بوده که یک لیست از اعضای ما داشته باشد که با آنها برخورد کند. در چنین شرایطی درخواستی خارج از اساسنامه میکنند و لیست همهی اعضا حتی اعضای افتخاری را میخواهند.
در این دولت برخورد چطور است؟ آیا مجددا لیستی از اعضای شما خواستهاند؟
بله. الآن هم همینطور است. دلیل این است که بدنه مدیریتی تغییری نکرده است. بچههای انجمن متاسفانه صدایی ندارند یا دیگر جرئت حرف زدن ندارند. خانم میرزازاد، دبیر سابق بیدلیل دو ترم تعلیق شد! اصلا دلیلی به ما ارائه ندادند.
خانم میرزازاد به تحصیل برگشتند؟
ایشان که برگشتند ولی خب چه زمانی؟! فقط دو ترم در دانشگاه بودند! ایشان از ترم سه تعلیق شد! یعنی عملا اگر بخواهد بخواند فکر میکنم ترم شانزده کارشناسیاش تمام میشود. در نتیجه همین الآن هم اخراج است.
ترمهای تعلیقی هم بعنوان سنوات حساب میکنند؟
بنا شد کسانی که تعلیق شده بودند اگر حکمشان توسط وزارت علوم نقض شد ترمهای تعلیقی جز سنواتشان محسوب نشود یعنی سنوات اضافه بدهند. اما در مورد خانم میرزازاد عنوان تعلیق را به مرخصی با احتساب سنوات تبدیل کردند!
چرا؟
سر خود این کار را کردند که زیر بار مسئولیتش هم نروند.
زمانی که حکمشان را گرفتند، حکمشان همین عنوان را داشت؟
بله، محرومیت موقت از تحصیل. اینها به جای اینکه پاسخگوی یک رفتار ناگوار به مقام بالادست باشند کلا صورت مسئله را پاک میکنند و میگویند نه آقا اصلا تعلیق نشده! ایشان خودش درخواست مرخصی داده.
مگر میتوانند حکمی که داده شده را عوض کنند؟
خب چون اصلا حکم فیزیکی به کسی ندادند! در سامانهی دانشجویان هم هیچ چیزی ثبت نمیشود. فقط من به طریقی عکسی از حکم انضباطی ایشان بدست آوردم.
دقیقا در زمان تحلیف آقای رئیس جمهور و تودیع و معارفه آقای سیمای صراف، حکم خانم میرزازاد را دادند: دو ترم تعلیق برای دبیر انجمن.
مجوز انتخابات تشکلمان را هم بیدلیل نمیدهند. آقای دوستار دائما میگویند حامیاند و جلسه با ما برگزار میکنند. بعد به دلایل … درخواست مجوز ما رد میشود. عملا به ما نه میگویند «نه» و نه میگویند «آره» یعنی نه توان پرداخت هزینه «نه» گفتن به این بچهها را دارند و نه توان پرداخت سیاسی به اصولگراها را دارند که این تشکل را برقرار کنند.
وضعیت اسفباریست که یک تشکل دانشجویی کوچک که حتی اتحادیهی خاصی هم پشتش نیست خاری در چشم شده و دو سال است که دارند اینطور با این بچهها رفتار میکنند.
در بیانیه به ممنوعالورودی اعضا هم اشاره شده بود. به چه دلیل این اتفاق افتاده؟ شما ممنوعالورود شدهاید؟
بله، روز سهشنبه، ۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۴، پدر من در پی پیگیریهای دوسالهی خود درباره اخراج ناعادلانهای که از سوی دانشگاه گیلان صورت گرفته بود، به دانشگاه مراجعه کرد اما در ورودی، یکی از نیروهای حفاظت فیزیکی به ایشان اعلام کرد که اجازه ورود ندارند. پس از پیگیری، مسئولان حفاظت و حراست ضمن ابراز تأسف و عذرخواهی، اعلام کردند که این تصمیم با دستور مستقیم ریاست دانشگاه اتخاذ شده است.
با این حال، پس از انتشار بیانیه، ریاست محترم دانشگاه ضمن رد کلی ماجرا عنوان کردند که از این تصمیم بیاطلاع بودهاند و آن را اقدامی خودسرانه خواندند که با عوامل آن برخورد خواهد شد. در هر صورت، یا دستور ممنوعالورودی از سوی ریاست دانشگاه صادر شده، یا حراست بدون هماهنگی چنین تصمیمی گرفته است، که در هر دو حالت نشانهای نگرانکننده از نحوه برخورد با منتقدان در فضای علمی کشور است.
البته جا دارد اشاره کنم که این نخستین بار نیست که چنین برخوردی صورت میگیرد. پیش از این، و در دوره ریاست دکتر نجفی، از مهر ۱۴۰۲ تا شهریور ۱۴۰۳، به دستور ایشان ممنوعالورود بودم و تنها در صورت هماهنگی قبلی با حراست، داشتن کارت تردد و همراهی یک نیروی حراست اجازه ورود به دانشگاه را داشتم.
شکایت حراست دانشگاه از دانشجوهای عضو ستاد آقای پزشکیان به کجا رسید؟ حل شد؟
مثلا مرتفع شده ولی هیچ اتفاق خاصی نیفتاده. هیچکدام از احکام آنها لغو نشد بلکه تعلیق شد. یعنی اگر شرایط خدایی نکرده تغییری کند اولین کسانی که در مظان اتهام قرار میگیرند همین بچهها هستند. این را خود آقای دوستار همین دو هفته پیش به وضوح گفت.
احکامی که برای این ۶ نفر دانشجو صادر شد به بعد از انتخابات و دستور رئیس جمهور و وزیر محترم برمی گردد. بدون طی شدن روال قانونی هم صادر شد. شکایتشان هیچ عنوانی هم نداشت. نکتهی دیگر اینکه ۳ یا ۴ نفر از این بچهها توسط حراست دانشگاه گیلان به اداره حراست کل استان فراخوانده میشوند. جالب است که آنجا هم این احضار را بیدلیل میبینند.
استاندار به شما قولی داده؟
یکی، دو بار ایشان را دیدم و حتی نامه انجمن اسلامی را به ایشان دادم. آقای حقشناس گفتند مسئلهی اخراج من و بچههای انجمن را پیگیری میکنند. اطلاع دارم که در حوزه معاونت سیاسی و اداره کل سیاسی امنیتی استان که کمیسیون دانشجویی دستش است کاملا پیگیر کار من و بچهها هستند. اما مسئله این است که کسانی که متولی امر در دانشگاه هستند اصلا گوششان بدهکار این پیگیریها نیست. اصلا کاری به آقای استاندار یا آقای وزیر ندارند. به هر حال آقای دوستار اصولگراست.
وضعیت فعلی دانشگاه چطور است؟
دانشگاه گیلان یک کیک شده که هر کدام از جناحهای قدرت یک قاچ از این کیک جذاب را برداشتهاند. سطحی اگر به دانشگاه گیلان نگاهی بیندازید یک پوستهی بسیار پویا میبینید اما زیر این پوسته اتفاقات عجیب غریبی در حال رخ دادن است.
آقای دوستار به واسطه اینکه میخواهد در این مقام باقی بماند از این کیک به همه سهم میدهد؟ شما همین الان تشکلها را نگاه کنید. انجمن اسلامی که قدیمیترین تشکل شمال کشور است مجوز فعالیت ندارد، در جشن روز دانشجو دعوت نمیشود، درخواست برنامه و برگزاری بزرگداشت روز دانشجو میدهد و رد میشود. انتخاباتش که بدیهیترین حق است اجرا نمیشود.
خب اینها دلیلش چیزی جز دلایل امنیتیست؟! منظور از امنیتی نه در سطح مسئولین دستگاهها بلکه صرفا در سطح حراست دانشگاه و از حیث اینکه یک سری مدیر ناکارآمد آنجا هستند که میخواهند بمانند و نگران جایگاهشان هستند.
حراست برخورد امنیتی میکند نه وزارت اطلاعات. نه من و نه هیچ کدام از بچههای انجمن اسلامی یک بار هم به وزارت اطلاعات احضار نشدیم ولی برخوردی که در دانشگاه گیلان با بچههای انجمن اسلامی میشود طوریست که انگار مجرماند.
دانشگاه در سطح جذاب و پویاست ولی در عمق میبینید شرایط خوب نیست. آدمها برای ابقای خودشان در دولت وفاق در حال زد و بندند. وفاق هم برای ما دردی شده.
در سفر خانم سخنگو به گیلان دیداری با ایشان داشتید؟
خیر، ایشان فقط با اعضای ستاد امید(ستاد مرتبط با آقای عارف) و جبهه اصلاحات دیدار داشتند. اصلا فعالان دانشجویی تا جایی که من میدانم جلسهای نداشتند و نمایندهای از آنها به جلسات دعوت نشد.
با واسطه هم موضوع شما مطرح نشد؟
بعید میدانم.
هیچ دیدگاهی درج نشده - اولین نفر باشید