غلامحسین کرباسچی، شهردار پیشین تهران با انتقاد از سخنان رئیسجمهور درباره احتمال تخلیه پایتخت، این پیشنهاد را غیرعملی و بیمعنا دانست و گفت تخلیه شهری با جمعیت ۱۳ میلیون نفر ممکن نیست.
به گزارش رویداد شمال ؛ تهران این روزها با بحرانی جدی در حوزه آب روبهروست؛ بحرانی که مسعود پزشکیان، رئیسجمهور، از احتمال جیرهبندی و حتی تخلیه پایتخت در صورت تداوم بیبارشی سخن گفته است. با این حال، به جای تمرکز بر مدیریت این وضعیت، شهرداری و استانداری تهران درگیر اختلافی تازه بر سر تعیین حریم پایتخت شدهاند.
غلامحسین کرباسچی، شهردار پیشین تهران، در واکنش به سخنان پزشکیان به ایلنامیگوید: تخلیه تهران اصلاً معنا ندارد. من نمیدانم منظور ایشان چیست؛ آیا قرار است همه جمعیت ۱۳ میلیونی تهران از شهر خارج شوند؟ و اگر چنین است، مقصد این جمعیت کجاست؟
وی میافزاید: حتی اگر فرض کنیم جایی برای اسکان چند میلیون نفر آماده باشد، در مدت ۱۵ روز امکان جابهجایی جمعیت تهران وجود ندارد. چنین طرحی شبیه شوخی است. شاید هدف رئیسجمهور از طرح این موضوع، هشدار درباره وخامت وضعیت آب و تشویق مردم به صرفهجویی باشد، اما مدیریت بحران نیازمند برنامهریزی جدی و هماهنگی میان دستگاههای مسئول است.
کرباسچی با اشاره به پیشنهاد انتقال پایتخت به منطقه مکران نیز تصریح میکند: مکران اگرچه در کنار دریاست، اما استان سیستان و بلوچستان خود با مشکل کمآبی مواجه است، مگر آنکه آبشیرینکنهای گسترده در این منطقه مستقر شوند.
اختلاف بر سر حریم؛ منافع اقتصادی در پس ماجرا
شهردار پیشین تهران ریشه اختلاف میان شهرداری و استانداری را اقتصادی میداند و میگوید: بخش زیادی از این اختلاف به اختیارات مالی و اداری بازمیگردد. نهادی که اختیار صدور مجوز ساختوساز و توسعه در اطراف تهران را دارد، در واقع صاحب نفوذ و قدرت اقتصادی است.
وی با یادآوری «قانون نظارت بر گسترش شهر تهران» مصوب ۱۳۵۲ توضیح میدهد: بر اساس این قانون، شورایی به ریاست نخستوزیر و با حضور نمایندگان دولت و شهرداری تشکیل میشد تا درباره توسعه پایتخت تصمیم بگیرد. این شورا پس از انقلاب نیز برقرار ماند و هیچگاه تصمیمگیری درباره تهران به یک نهاد خاص واگذار نشده است.
به گفته وی، مسائل اداری و عمرانی تهران بهقدری در هم تنیدهاند که بدون هماهنگی میان دستگاههایی مانند آب، برق، گاز، راه و مخابرات، تصمیمگیری درباره حریم شهر ممکن نیست.
حریم تهران؛ موضوعی ملی
کرباسچی تأکید میکند: تصمیمگیری درباره حریم پایتخت باید در سطح ملی انجام شود و رئیسجمهور یا معاون اول وی باید میان شهرداری و استانداری هماهنگی ایجاد کنند. در حال حاضر، به دلیل مشغله فراوان دولت، این دو نهاد با یکدیگر درگیرند و اختلافها ادامه دارد.
وی میافزاید: کوچک شدن حریم به معنای کاهش حوزه درآمدی شهرداری است؛ زیرا مجوزها و عوارض مربوط به فعالیتها در این محدوده، منبع درآمدی قابل توجهی برای شهرداری محسوب میشود. از سوی دیگر، صدور مجوز در حریم تهران بر خلاف قانون است و میتواند پیامدهای اجتماعی و زیستمحیطی گستردهای ایجاد کند.
مجوزهای محرمانه و افزایش قیمت زمین
شهردار پیشین تهران در بخش دیگری از سخنان خود گفت: شنیدهام برای برخی اقدامات در حومه شهر مجوزهایی صادر شده که بر آنها مهر «محرمانه» زدهاند، در حالی که محرمانه بودن برای یک مجوز قانونی بیمعنا است. چنین مجوزهایی موجب افزایش چشمگیر قیمت زمین در حومه تهران میشود و زمینهساز تحولات اقتصادی مشکوک است.
انتقال هدفمند کاربریها؛ راهحلی واقعی برای تهران
کرباسچی در پایان تأکید کرد: اگر انتقال برخی کاربریها و فعالیتها مانند کارگاههای صنعتی و مراکز تجاری بزرگ به خارج از محدوده شهر با برنامهریزی درست انجام شود، میتواند به کاهش ترافیک و بهبود وضعیت زیستمحیطی تهران کمک کند. اما اگر انگیزه تصمیمگیران صرفاً کسب منافع اقتصادی از تغییر کاربری و افزایش قیمت زمین باشد، در آن صورت هیچ نفعی متوجه شهر و شهروندان نخواهد بود.
هیچ دیدگاهی درج نشده - اولین نفر باشید